افسانه ۱۹۰۰

چند وقت پیش می خواستم در مورد یک فیلم بنویسم که وقت نشد..این بار توی این پست اومدم راجع به این فیلم بنویسم....

شبکه ۲۰ تی وی چند وقت پیش فیلم افسانه ۱۹۰۰ رو پخش کرد که این فیلمو برای بار چندم دیدم....واقعا فیلم پر مغز و محتواییه و جوایز زیادی هم برده....این بار دیگه یه خودکار دستم گرفتم و وقتی فیلم تموم شد یه برگه سیاه دستم مونده بود.....از اونجا که نمیخوام پست طولانی شه فقط یه قسمتهای مهمشو مینویسم:

این فیلم در مورد یه فرد به نام ۱۹۰۰ ،که یه بچه سر راهیه که توی کشتی پیداش میکنن و اسمشو از روی سالی که بدنیا اومده میزارن و تمام عمرشو در کشتی میگذرونه و در نهایت هم توی همون کشتی هنگامی که کشتی رو منفجر میکنن از دنیا میره...

۱۹۰۰ یک پیانیست فوق العادست که توی این کشتی به هنر نمایی میپردازه........

1.دوئل(از نظر جلی) پیانوی ۱۹۰۰ و جلی(مخترع جاز) واقعا بی نظیره.......(گور بابای جازم کردن!!)

2.ساختن موسیقی ۱۹۰۰ برای افراد مختلف با دیدن حالت ظاهریشون و صحبت در موردشون....

3.ضبط موسیقی برای پخش عمومی و معروف شدن ۱۹۰۰ در دنیای خارج،که هنگام شروع کردن دختر مورد علاقش رو از پشت شیشه برای اولین بار میبینه و در حالی که دختر و از پشت شیشه داره میبینه یه قطعه فوق العاده میسازه..در پایان قطعه صفحه ضبط شده رو -علی رغم مخالفت دوستش مکس و 2 فرد دیگه که برای ضبط کردن اثر اومدن- بر میداره و پشت پا به شهرت و معروفیت و پول میزنه و اونو بعنوان کادو میخواد به دختر بده....

4.ملاقات دختر با ۱۹۰۰ اونم هنگامی که دختر میخواد از کشتی پیاده شه و دیالوگ هایی که ردو بدل میشه....(۱۹۰۰ هدیش رو نمیتونه به دختر بده ....در نهایت صفحه رو میشکنه....)

5.زمانی که ۱۹۰۰ برای اولین بار تصمیم به پیاده شدن از کشتی،توی شهر نیویورک(شهری که دختر بهش آدرس خونشون رو داده بود) میگیره...یه خداحافظی جانانه از دوستش مکس و خدمه کشتی...با پالتویی به تن و یه کلاه به سر ،تا نیمه ی پله های کشتی میره...یه نگاه به شهر بزرگ نیویورک...کلاهشو پرت میده توی آب و برمیگرده توی کشتی و پیاده نمیشه(تصویر برداری در این صحنه واقعا فوق العادس....)

6.دیالوگ پایانی فیلم که بین ۱۹۰۰ و مکس،قبل از اینکه کشتیه پوسیده رو که عملا بی مصرف شده منفجر کنن....زمانی که مکس از ۱۹۰۰میخواد که از کشتی پیاده شه و اون قبول نمیکنه...دلیل ۱۹۰۰ برای پیاده نشدن (بر میگرده به صحنه ای که ۱۹۰۰ میخواست برای اولین بار از کشتی پیاده شه) این قسمت از دیالوگ جزء نقاط اوج فیلم بود :

همه اون شهر. نمی تونی نهایتش رو ببینی. پایان

خواهش میکنم، میشه لطفا فقط بهم بگی کجا تموم میشه ؟

همه چیز خوب بود، منم خوشحال بودم، با پالتویی که تنم بود، خوش قیافه شده بودم و پیاده شدم. همه چیز تضمین شده بود، مشکل این نبود. ماکس، چیزی رو که  دیدم، منو متوقف نکرد، چیزی که ندیدم متوقفم کرد، می فهمی ؟

چیزی که ندیدم تو تمام اون شهر که بی انتها بود، هیچ پایانی وجود نداشت، چیزی که ندیدم این بود که همه ی این چیزها یه جا جمع میشن و به پایان میرسن، پایان دنیا.

یه پیانو رو در نظر بگیر، کلید ها شروع میشن، کلید ها پایان می یابند، میدونی که 88 تا کلید هست، کسی تعدادش رو بیشتر یا کمتر نمیگه، بی انتها نیستن، این تویی که بی انتهائی و با همون 88 کلید آهنگی میسازی که بی انتهاست. من اینو دوست دارم و باهاش میتونم زندگی کنم، اما تو من رو جایی می بری و چیزی رو جلو چشمم میذاری که میلیو نها کلید داره بدون هیچ پایانی. ماکس این حقیقته کلید ها پایانی ندارن اون کی بورد بی انتهاس و اگه اون کیبورد بی انتها باشه پس با اون کیبورد نمی تونی اهنگی بسازی رو صندلی اشتباهی نشستی اون پیانوی خداس.

یا مسیح!! اون خیابونها رو دیدی؟ فقط خیابون ها! هزاران خیابون وجود داره چکار می کنی؟ چطور فقط یه خیابون رو انتخاب می کنی؟ یه زن و یه خونه، یه قطعه زمین که مال خودت باشه یه منظره که بهش نگاه کنی یه روش برای مردن. تمام دنیا وبال گردنته و تو حتی نمی دونی که کی به پایان میرسه.

تا حالا شده که از فکر جدایی بترسی ؟ فقط درباره اش فکر کن! من تو این کشتی به دنیا اومدم و دنیا منو نادیده گرفت. هر دفعه آرزوی دو هزار نفر توی این کشتی جا موند و همه چی بین دماغه و عقب کشتی خلاصه میشد اما هرگز بیشتر از اون نمی تونست تو کشتی جا بده و همه چی بین دماغه و عقب کشتی خلاصه میشد تو کمی از خوش حالیت رو با نواختن پیانو نشون میدادی که خیلی بی انتها بود من یاد گرفتم که اینطوری زندگی کنم

خشکی ؟ خشکی , کشتیه که برای من خیلی بزرگه،مثل زنی که خیلی زیباست،یه پل که خیلی طولانیه،عطر خیلی قویه،مثل آهنگیه که نمی دونم چطور بسازمش هرگز نمی تونم از این کشتی پیاده بشم در نهایت نمی تونم از زندگیم بیرون بیام بعد از این همه،به نظر بقیه من یه مرده ام البته ماکس تو یه استثنایی و تنها کسی هستی که میدونه من اینجام

تو در اقلیتی و بهتره که به این عادت کنی

دوست من , منو ببخش ولی من پیاده نمیشم.

دیدن این فیلمو به کسانی که ندیدن توصیه میکنم