سلام...دوستان،مثه اینکه خیلی به ما لطف دارن نظر بارون کردن!!..
...
بگذریم،چیزی
که عوض داره گله نداره!... یه روز یه جایی یه جمله از دکتر شریعتی خوندم
نوشته بود "ارزش هر انسان به حرفهایی است که برای نگفتن دارد..." با خودم
گفتم:خب پس از این به بعد من هیچی برای گفتن ندارم تا ارزشمند
باشم!!!!!....(البته خیلی دووم نیاوردم و ترکیدم!!
)
ولی بعد یاد یه خاطره افتادم.. زمان دبیرستان یه معلم ادبیات داشتیم،ادم
با سوادی بود..یه روز سر کلاس وقتی میخواست یه حکایت داخل کتابو برامون
بخونه(درس جدید) گفت که بچه ها ،وقتی یه حکایت طنز رو برایه یکی میخونید یا
میگین، بعد از خوندن یا گفتن بهش توجه کنین،اگه بعد از خوندن یا گفتنش با
صدای بلند شروع کرد به خندیدن بدونید که هیچی نفهمیده --->
(نمونه کودن!!)...
اگه لبخند زد بدونید تا حدودی فهمیده --->
(نمونه کسی که تا حدودی فهمیده،به چشم ها دقت شود!!!)
اگه هیچ کاری نکرد و یا لبخند زد(با لبخند بالا فرق داره،در چشم ها!!!) بدونین کاملا فهمیده!--->
خلاصه اینا رو گفتو شروع کرد به خوندن حکایت 
....حالا
از قضا این حکایت از اون حکایتا بود، پر از کلمات سخت و البته تا حدودی
خنده دار..... حالا حدستون احتمالا درست باشه،حکایت تموم شدو هیشکی حتی
لبخندم نزد...معلممون سرشو از رو کتاب بلند کرد و یه نگاه بهمون کرد بعد
گفتش که "یعنی میخواین بگین همتون فهمیدین!!" بعد یه لبخند زد...و انگار در
اون لحظه فیتیله باروت و روشن کنن..همه تغییر حالت به --->....(یه صف 40 تایی!!!) و واقعا هم هیشکی هیچی نفهمیده بود.....
همه اینا رو گفتم تا برسم به حرف دکتر.. "ارزش هر انسان به حرفهایی است که برای نگفتن دارد..." ... کسی که حرفی برایه گفتن نداره یه فرد مرده ست...این جمله برای کسانی مصداق داره که بقول خودمونی پیه همه چیو به خودشون زدنو به پختگی کامل رسیدن و روی حساب دیگه ایه که اصطلاحا حرف برای گفتن ندارن....
و یا در بعد معنوی تر و عالیترش ... به قول مولوی:
هر که را اسرار حق آموختند مهر کردند و دهانش دوختند
نظر فراموش نشه..(خواستم قسم وارانه بنویسم دیدم زشته تو عالم نت..!
)
...همونطور که از عنوان وبلاگ معلومه راجع به همه چیز مینویسم..امیدوارم از مطالب وبلاگ خوشتون بیاد